بروجردی به قم مهاجرت نموده، و تا آخر عمر در قم و اصفهان محترم و معزّز می زیست.

در قم و اصفهان تدریس می نمود، و از خواصّ مرحوم بروجردی، و مورد نظر و وثوق آن مرحوم، و وکیل تامّ الاختیار ایشان بود، و در اصفهان و قم به عنوان تیمّن و تبّرک به درس مرحوم آقای صدر و بروجردی حاضر می شد.

سرانجام در ظهر روز پنج شنبه 11 ربیع الاول سال 1378 پس از عمل جرّاحی در بیمارستان وفات یافته، جنازه روز جمعه با تشییع عظیم، و جمعیت زیاد، به تخت فولاد منتقل گردیده، در تکیه ای مخصوص به نام خود ایشان مدفون گردید، و در اصفهان و قم و طهران و مشهد و نجف مجالس فاتحه متعدّد جهت ایشان منعقد گردید.

وی را تألیفاتی است: از آن جمله است: 1- تقریرات اصولی اساتید خود 2- تقریرات فقهی اساتید نامبرده 3- کتابی در شرح حال جناب لقمان و مواعظ او 4- کتاب الاوائل، در 638 صفحه که پس از فوت ایشان به سعی برادر والا گهرش حجّه الاسلام آقای حاج حبیبب الله مقدس به طبع رسیده 5- کتاب الاواخر 6- رساله ای درباره آدم 7- رساله ای درباره انگور 8- رساله درباره اول ما خلق الله 9- رساله در ایمان امیرالمؤمنین (علیه السلام) 10- رساله درباره بلال حبشی (از شماره 6 تا 10 جزو کتاب الاوائل به طبع رسیده) و غیره.

مرحوم مقدّس در طول عمر خود کتابخانه مفصّل و آبرومندی از کتب خطی و چاپی تهیه فرموده بود که پس از فوت ایشان حسب الوصیّه زیر نظر مرحوم آیه الله بروجردی همگی به قم منتقل گردیده، در