برادرش: آقا محمّد جعفر نیز عارف و فاضل بوده، و در اسلامبول تجارت می نموده، و هم در آنجا وفات یافته است.

او غیر از آقا محمّد هاشم لؤلؤی اصفهانی فرزند محمّد صالح معروف به بزرگ می باشد. وی نیز از اساتید مسلم خط نسخ در قرن 12 و 13 بوده، و آخرین [1] اثرش مورخ به سال 1212 می باشد. فرزندانش به یزد منتقل شده اند.

از علما و زهّاد زمان خود بوده، در سال 1145 وفات یافته، جنب فاضل هندی [2] مدفون گردیده.

ماده تاریخ وفاتش این است:

از دهر چو شیخ قاسم زهد شعار *** بگرفت ز امر حق به فردوس قرار

تاریخ وفات او رقم زد خادم *** آسود ز عفو قاسم جنّت و نار

برخی وی را ملاّ محمّد قاسم بن حاج محمّد حسن کلباسی می دانند، و اشتباه است. وی نیز از علمای راسخین، و زاهد و عابد بوده؛ و در قرن سیزدهم می زیسته، و ظاهراً در نجف از دنیا رفته است.