مشارالیه برادر علاّمه جلیل حاج میرزا فتح الله شریعت [شیخ الشریعه اصفهانی]، بوده و به همین علت او را طریقت می گفته اند.

جمعی از علما و عرفا و صوفیّه در اطراف بقعه او مدفونند.

ذیلاً به نام برخی اشاره می شود:

1- سید محمّد حسین، عالم فاضل ادیب، فوت ذی حجّه 1225.

2- سید محمّد علی، فاضل زاهد، فوت 11 ربیع الثانی 1226.

3- میرزا مرتضی بن میرزا محمّد حسین سررشته، ادیب عارف، فوت رجب 1355.

4- سید محمّد هادی بن سید محمّد حسین، عالم فاضل جلیل، فوت شوّال 1231.

5- آقا محمّد هاشم خطّاط

شکسته نویس، از اساتید بزرگ خط، در اواسط عمر آنچه نوشته است با قطعات درویش عبدالمجید خبره فن تمیز نتوانستند گذاشت.

در خدمت آقا صابر علی و جمعی دیگر از عرفا فضائل و آداب عرفان کسب نموده، مدت هشت سال در شیراز در خدمت رحمت علی شاه بوده. از گفته های عرفانی اوست: «تا کسی انسان کامل را ندیده هیچ ندیده».

بیشتر از هفتاد سال عمر کرده، در ماه صفر 1306 وفات یافته، در بقعه فیض مدفون گردید. [1]