وی را تألیفات چندی است، از آن جمله است:

1- بهجه الحدائق، در شرح نهج البلاغه، مختصر 2- ترتیب مشیخه من لا یحضر.

3- حدایق الحقایق، شرح کبیر بر نهج البلاغه در سه مجلد، ناقص، و این کتلاب دلیل تبحّر و استادی مؤلف بزرگوار آنست.

4- روضه العرفا، یا شرح اسماء الحسنی، از معروف ترین تألیفات ایشان، مطبوع [به نام کاشف الاسماء] 5- شرح خطبه همّام 6- شرح اربعین حدیثاً ^ شرح خطبه شقشقیه 7- منهج الیقین، شرح رساله اهوازیه حضرت صادق (علیه السلام) به اصحاب خود؛ و غیره.

مشارالیه برادر زن علاّمه مجلسی می باشد.

فوت صاحب عنوان در 27 شوّال 1100 هجری روی داده. قبرش ظاهراً در بقعه علاّمه مجلسی جنب مسجد جامع اصفهان، و یا در مقبره مقابل مسجد مصری می باشد.

ماده تاریخ وفاتش را تأثیر گوید:

از این سرای ادنی سوی بهشت اعلی *** عالی مقام تقوا میرزا علاء دین شد

تاریخ رحلتش را از دل سؤال کردم *** تنها نه دل غمین شد تاریخ هم غمین شد

فایده: ذیلاً به نام چند نفر از سادات گلستانه از فضلای اصفهان اشاره می شود:

نایب الصداره و قاضی اصفهان در عهد