فرزند حاج محمّد جعفر. از تجّار محترم اصفهان، و در دیانت و تقوا و خدمت به علما و سادات، از افراد ممتاز به شمار می رفت.

وی در طول زندگانی خود منشأ خدمات عمده، از تأسیس شرکت اسلامیه، و بنیان کارخانه وطن، و ساختمان مساجد و تعمیرات آنها شده، و بدین جهان در این کتاب نامی از او برده شد.

در 3 محرّم سال 1351 وفات یافته، در بقعه مدفون شده، و سپس در سال 1363 به نجف منتقل گردیده، در یکی از حجرات صحن مقّدس مدفون گردید.

حسابی، [1] از سادات حائری و صاحب فضایل و کمالات باطنی و ظاهری بوده، خطّ نسخ را نیکو می نوشته، [2] شعر خوب می گفته، دیوانش قریب پنج هزار بیت بوده، به سنّ کهولت در اصفهان وفات یافته است. [3]