فرزندش: مولی صالح نیز از ائمّه جماعت مسجد مزبور بوده، ودر عصر مؤلف «ریاض العلماء» وفات یافته است.

اولاد و اعقاب صاحب عنوان عموماً اهل فضل و دانش بوده اند.

عالم حکیم، و فیلسوف جلیل، از اجلّه شاگردان آخوند ملاّ علی نوری در اصفهان [1] بوده، و در این شهر حکمتس متعالیه تدریس می فرموده، به طهران منتقل شده، و میرزا محمّد تنکابنی مؤلف «قصص العلماء» از شاگردان وی بوده، و در آن شهر در سال 1267 یا 1270 وفات یافته، و هم در آنجا مدفون گردیده است. (در اعیان الشیعه 64:31 به نام سید رضا مذکور است)