نام کتاب : دانشمندان و بزرگان اصفهان نویسنده : مصلح الدین مهدوی جلد : 2 صفحه : 618
از اشعار اوست:
واحد که به کوی دوست منزل دارد *** غم نیست اگر غم تو در دل دارد
پیوسته به تعمیر بدن مشغول است *** بیچاره همیشه دست در گِل دارد
مؤلف ریاض العلماء به او معتقد نبوده و گوید: در علوم ادبی و دینی اطلاعات نداشته، لکن در علوم عقلی استاد، و شفا و اشارات تدریس می نموده، لکن قدرت به نوشتن عبارت عربی نداشته است.
جمعی کثیر در خدمت او تلمذ می کرده اند که از آن جمله است:
امیر قوام الدین رازی اصفهانی مؤلف کتاب «عین الحکمه» و رساله در اشتراک لفظی وجود که مطابق عقیده استاد نوشته؛ و محمد شفیع اصفهانی؛ و محمد رفیع زاهدی معروف به پیرزاده؛ و مولی عباس مولوی مؤلف اصول الفوائد؛ و قاضی سعید قمی.
(ملاّ محمّد علی واحد قمی)
شاعر فاضل ادیب، از شاگردان مولی عبدالرزّاق کاشانی، [1] ساکن اصفهان بوده، و در شعر «واحد» تخلّص می کند. [به نوشته نصر آبادی:] در ترتیب نظم و حل معما دستی دارد، و خطّ نسخ تعلیق را خوب
[1] به نوشته نصرآبادی؛ وی مدتی از شاگردان علامه میر عبدالرزاق کاشی بوده. میر عبدالرزاق غیر از مولی عبدالرزاق، و متأخّر از اوست.
نام کتاب : دانشمندان و بزرگان اصفهان نویسنده : مصلح الدین مهدوی جلد : 2 صفحه : 618