نام کتاب : دانشمندان و بزرگان اصفهان نویسنده : مصلح الدین مهدوی جلد : 2 صفحه : 609
یکی دیگر از شاگردان میر عماد: عبدالجبّار اصفهانی است که خطّ او در نهایت اشتهار، و خود در اصفهان معزّز و محترم می زیسته، و به سال 1065 در این شهر وفات یافته است.
درویش قاینی
ساکن اصفهان بوده، در سال 1185 وفات یافته، شاعر و ادیب بوده است.
کمال الدین درویش محمد نطنزی
ابن شیخ حسن عاملی نطنزی اصفهانی. از موثّقین علمای اصفهان است که از شیخ علی کرکی نقل احادیث نموده، و مولی محمّد تقی مجلسی و شیخ عبدالله بن جابر عاملی از او نقل احادیث می نمایند. [1]
وی اوّل کسی است که در عهد صوفیه نشر احادیث شیعه نموده. تا سال 939 زنده بوده، و قبرش در نطنز دارای قبّه و بارگاه بوده است.
(شیخ عبدالله بن جابر عاملی)
پسر عمّه مجلسی اول بوده، و شیخ روایت مجلسی می باشد.
از علمای کاملین، و فقها و محدثین بوده، و ظاهراً در اصفهان وفات یافته است.