وفات یافته است، و لقب مجتهد الشعراء را نیز پس از فوت سحاب به سید حسین مجمر اردستانی از شعرای عهد فتح علی شاه قاجار، متوفی در 1225 به سنّ سی و پنج سالگی، صاحب دیوان اشعار مطبوع دادند.

از اهالی مشهد مقدّس رضوی، در اصفهان ساکن بوده است.

حزین درباره او گوید: الحق از جمله اعاظم ارباب عمایم بود، خصال حمیده اش به کمال، و به غایت خوش صحبت و شیرین مقال. [1]

از اشعار اوست:

منّت تردستی احسان کم از سیلاب نیست *** از خرابی نیست بهتر هیچ تعمیری مرا

از خطبا و وعّاظ و دانشمندان قرن سیزدهم هجری در اصفهان است. در 20 شوّال 1296 وفات یافته، و جنب مقبره بابا قاسم، نزدیک طوقچی مدفون گردیده. [2]

مادّه تاریخ وفاتش این است:

سال وفات خطیب رفت چو هفتاد روز *** هادی نام و نشان گفت خرد یا غفور