زیارات 5- منتخب کبیر، در ادعیه و زیارات 6- هدیّه المعصومین؛ و غیره.

فرزند محمد جعفر. علامه فقیه مجتهد اصولی، از اعاظم فقها، و اکابر رؤسای دین، در نیمه روز 30 ذی قعده الحرام 1266 در اصفهان متولد، و در شب 3 شنبه 8 ذی قعده سال 1353 در اصفهان وفات یافته، [1] در بقعه تکیه آقا شیخ مرتضی ریزی مدفون گردید.

در اصفهان از شاگردان برادر خود ملا محمد باقر فشارکی، و حاج شیخ محمد باقر مسجد شاهی، و آقا میرزا محمد هاشم چهار سوقی بوده؛ سپس جهت تکمیل معلومات به نجف مهاجرت فرموده، و از محضر میرزای رشتی (حاج میرزا حبیب الله) و به خصوص از درس آقا شیخ زین العابدین مازندرانی استفاده نموده، و به اخذ اجازه مفتخر شده، به اصفهان مراجعت نموده و به درس و بحث و اقامه جماعت و جواب استفتاءات و فصل خصومات پرداخته، و در اواخر مرجعیت تامّه یافته، و جمعی کثیر از علما و فضلای اصفهان از شاگردان او محسوب، و عده ای به دریافت اجازه از ایشان مفتخر شده اند.

حواشی زیادی بر کتب علمیّه و رسائل علمیّه نوشته، و رساله علمیّه ای نیز جهت مقلّدین مرقوم داشته است.

مرحوم جابری در وقایع سال 1354 درباره او گوید: [2] عالمی متبحر، و ساده