«تحفه حکیم مؤمن» به خط زیبای او در کتابخانه مدرسه عالی سپهسالار موجود است. در اصفهان در محله مسجد حکیم سکونت داشته است.

عالم زاهد فقیه مجتهد عادل، از مدرسین و ائمه جماعت اصفهان، و مورد وثوق و احترام کلیّه طبقات، از تلامذه حاج میرزا بدیع درب امامی، و آخوند ملا محمد حسین کرمانی، و آقا سید محمد باقر درچه ای، و آخوند کاشی، و جهانگیر خان قشقائی و جمعی دیگر بوده، سال ها در مدرسه جدّه تدریس می فرمود، و جمعی کثیر از مستعدین از محضرش مستفیذ می شدند.

کتب و رسائلی در فقه و اصول از تقریرات اساتید خود نوشته، و ضمناً کتابی به نام «فضیله السیاده» درباره سادات و اهمیت مقام آنان، و احادیث وارده در این موضوع تألیف فرموده و به چاپ رسیده است.

در شب 3 شنبه 18 ربیع الاول سال 1384 به سن متجاوز از نود و هفت سالگی وفات یافته، در بقعه تکیه کازرونی مدفون گردید.

فرزند میرزا ابی طالب بن محمد تقی [الماسی] از افاضل سلسله مجلسی، در 20 رجب سال 1227 وفات یافته، در تکیه آقا حسین خوانساری مدفون گردید.