(مسأله
2162) در همه اقسام ششگانه ديه، ديه زن نصف مرد است.
(مسأله
2163) ديه جنين هنگامى كه نطفه باشد 20 دينار طلا و اگر علقه باشد 40
دينار و اگر مُضغه باشد 60 دينار و اگر استخوانبندى شده باشد 80 دينار و اگر گوشت
آن را پوشانده باشد 100 دينار طلا مىباشد، و در اين ديهها فرقى بينپسر و دختر
نيست.
(مسأله
2164) ديه جنينى كه روح در آن دميده شده باشد، ديه انسان كامل است.
(مسأله
2165) نطفه به مدّت چهل روز در رحم مىماند، سپس تبديل به علقه مىشود، و
چهل روز به حالت علقه مىماند، سپس تبديل به مضغه مىشود و چهل روز به آن حالت
مىماند، آنگاه استخوان بندى مىشود، سپس آن را گوشتمىپوشاند. هنگامى كه بچه پنج
ماهه شد، بايد روح در آن دميده شود. و منظور از دميده شدن روح آن نيست كه مادرش
حركت بچه را احساس كند، كه آن از حدود چهار ماهگى احساس مىشود.
(مسأله
2166) اگر مادر دوائى بخورد كه بچهاش را سقط كند، بايد ديهاش را
بپردازد، و اگر دكتر با عمل جراحى و امثال آن (كورتاژ) سقط كند، دكتر بايد ديهاش
را بپردازد، مگر اينكه اشتباه محض باشد، كه در اين صورت ديه بر عاقله است، يعنى
بايد فاميلهاى پدرى كسى كه موجب سقط جنين شده ديه را بپردازد.
(مسأله
2167) به طورى كه از مسأله بالا معلوم شد، كسى كه مباشر سقط كردن جنين
باشد او بايد ديه را بپردازد، امّا كسى كه به آن رضايت داده، مانند پدر و مادر، يا
هر شخص ديگر، اگرچه گناه كرده، ولى ديه بر گردن او نيست.
[33] ( 1) ده هزار درهم، در حدود 29 كيلو و 750 گرم مىباشد.