از گناه مى‌باشد و واجب فورى است.

(مسأله 1901) كفّاره‌هاى ياد شده از اقسام عبادات است و در آنها قصد قربت لازم است.

(مسأله 1902) براى درك دو ماه روزه پياپى كافى است كه يك ماه و يك روز آن را پى در پى بگيرد، مگر در كفّاره قتل حرم مكه يا قتل در ماه حرام، چه از روى عمد باشد يا خطا، كه حتما بايد دو ماه به طور كامل پشت سر هم روزه بگيرد، اگرچهموجب شود كه روز عيد قربان را نيز روزه باشد.

(مسأله 1903) كسى كه به روزه كفّاره آغاز كرده، اگر پيش از آن كه يك ماه و يك روز از آن سپرى شود ناگزير به خوردن روزه بشود، به جهت حيض، بيمارى ناگهانى، سفر ضرورى و امثال آنها، به مجرّد بر طرف شدن عذرش بايد بدون فوتوقت به روزه‌اش ادامه بدهد.

(مسأله 1904) كسى كه بايد دو ماه روزه بگيرد، بايد طورى آن را آغاز كند كه در مدّت يك ماه و يك روز با روز عيد قربان يا صوم واجب ديگر مصادف نشود.

(مسأله 1905) معيار در فقير بودن مسكينى كه به او كفّاره داده مى‌شود، همان است كه در شرايط مستحق زكات، گفته شد.

(مسأله 1906) انسان نمى‌تواند كفّاره‌اش را به كسى بدهد كه براى او واجب النّفقه باشد.

(مسأله 1907) منظور از جامه‌اى كه در كفّاره مخالفت با سوگند و ملحقات آن گفته شد، لباس كامل است و بهتر آن است كه براى هر فقير دو قطعه لباس بدهد، تا پوشانيدن حاصل شود.

(مسأله 1908) سير كردن فقير به يكى از دو صورت امكان‌پذير است:

1) به هر فقير يك مُدّ طعام بدهد، و بهتر است كه به هر فقير دو مُدّ طعام بدهد.[31]

[31] طباطبايى حكيم، محمد سعيد، منتخب المسائل، 1جلد، مهر ثامن الائمه عليهم السلام - قم - ايران، چاپ: 1، 1389 ه.ش.