«طلاق»
راهى است كه خداوند منّان از روى رحمت بر مردم و براى حل مشكل آنان، گشوده است،
ولى هرگز آن را دوست ندارد و موجب خشم و نفرت اوست. زيرا به وسيله طلاق رشته كانون
زندگى از هم مىگسلد و شالوده بنيانخانوادگى فرو مىريزد.
تأسيس
بنيان زناشوئى در نزد پروردگار محبوبترين بنيادها مىباشد، چنانكه رسولاكرم
مىفرمايد:
«چيزى
در نزد پروردگار محبوبتر از خانهاى نيست كه به وسيله ازدواج آباد مىگردد، و
چيزى در نزد او مبغوضتر از خانهاى نيست كه شالودهاش به وسيله جدائى ويران شود».
رئيس
مذهب، امام جعفر صادق در اين رابطه فرمود:
«در
ميان آنچه خداوند حلال فرموده، چيزى در نزد خدا مبغوضتر از طلاق وجود ندارد».
براى
دوستان اهلبيت شايسته است تا مىتوانند با صبر و شكيبايى، با عقل و درايت، با حلّ
مشكلات و تلاش بر كاستن آنها، از بروز طلاق جلوگيرى كنند و از سقوط در منجلاب بدبختى
پرهيز نمايند، مگر در مواردى كه ادامه زندگانيمشترك غير ممكن شود و موجب تجاوز به
مرزهاى پروردگار و تعدّى به حقوق همديگر شود، و كانون صفا و صميميّت مبدّل به يك
زندگى جهنّمى و