احكام مساقات‌

مساقات قراردادى است بين صاحب درختان، از قبيل خرما، مو و هر درخت ديگر، با شخص ديگرى، بر اين اساس كه آن شخص اين درختان را آب بدهد، قلمه بزند، گرده افشانى كند و ديگر خدمات لازم را انجام دهد، در مقابل، بخشى ازميوه‌هاى آن درختان از آنِ او باشد.

(مسأله 1271) در مساقات پنج شرط بايد رعايت شود:

1) بنابر احتياط واجب ميوه به صورت درصدى (مثل يك سوّم، يك چهارم و امثال آن) در ميان آندو تقسيم شود.

2) مدّت تعيين ونهال‌ها مشخص گردد، ابزار، ادوات، و هزينه كود و سمّ و امثال آنها معلوم باشد كه بر عهده كيست.

3) بايد نهال‌ها در زمين كاشته شده باشد.

4) بايد قرارداد پيش از شكل‌گرفتن ميوه باشد، واگر ميوه‌ها شكل گرفته، بايد نرسيده باشد، تا نياز به آب دادن و ديگر خدمات داشته باشد.

(مسأله 1272) اگر مورد معامله درختانى باشد كه ميوه آنها رسيده است و اين قرارداد براى خدماتى چون: محافظت، چيدن، بسته بندى كردن و انتقال دادن باشد، معامله صحيح است ولى از باب مساقات نيست، بلكه خود نوعى معامله است كهدر زمان ما متداوّل شده است.

5) باغبان قدرت رسيدگى و ارائه خدمات به باغ و درختان را داشته باشد، تا ميوه مطلوب از آن حاصل شود.