(مسأله 520) كسى كه براى هدف خاصّى تيمّم كرده، ميتواند اهداف ديگرى را هم انجام دهد. مثلًا اگر براى نمازى تيمّم كرده، ميتواند با آن تيمّم نمازهاى ديگرى هم بخواند و يا وارد مسجد شود، اگر چه سابقه جنابت داشته باشد.

(مسأله 521) كسى كه براى نمازى تيمّم كرده، اگر وقت نماز بعدى وارد شود، ميتواند با همان تيمّم آن را بخواند، اگر چه فاصله زياد شده باشد.

(مسأله 522) تيمّم بدل از وضو فقط در دو صورت باطل ميشود:

1- پيدا شدن آب (براى كسى كه به جهت نبودن آب تيمّم كرده بود).

2- سر زدن حدث، يعنى يكى از چيزهايى كه وضو را باطل ميكند از او سر بزند.

(مسأله 523) كسى كه به جاى غسل تيمّم كرده، تا وقتى عذرش باقى هست، تيمّمش باطل نمى شود، مگر اين كه يكى از موجبات غسل فراهم شود، مثلًا: كسى كه به جاى غسل جنابت تيمّم كرده بود، باز هم جنابت ديگرى بر او عارض شود.

(مسأله 524) كسى كه به جاى غسل تيمّم كرده، اگر حدث اصغر از او سر بزند، تيمّمش به قوّت خود باقى است، فقط بايد براى نماز وضو بگيرد، و اگر از آن هم معذور باشد، تيمّم بدل از وضو انجام دهد.

(مسأله 525) در فرض بالا احتياط مستحب آن است كه هم وضو بگيرد و هم تيمّم بدل از غسل كند، و اگر قدرت بر وضو ندارد، يك تيمّم به نيّت ما فى الذّمه انجام دهد و معيّن نكند كه به جاى غسل يا وضو ميباشد.