(مسأله 3842) آيا انسان ميتواند وصيّت كند كه حبوه را به پسر بزرگتر ندهند، بلكه به شخص ديگرى بدهند، يا نه؟ محلّ اشكال است. و اگر چنين وصيّتى انجام داده باشد، بنابر احتياط لازم به تأييد پسر بزرگتر برسد، و يا بين پسر بزرگتر و آن شخص مصالحه شود.

(مسأله 3843) منظور از قرآن در حبوه، آن قرآنى است كه ميّت همواره از روى آن تلاوت ميكرد و براى اين كار مهيّا شده بود و منظور از شمشير آن شمشيرى است كه براى پيكار آن را برگزيده بود، و منظور از انگشترى آن انگشترى است كه معمولًا آن را در دست ميكرد، همچنين است مسأله لباس.

(مسأله 3844) غلاف شمشير نيز به شمشير ملحق ميشود، كفش و كلاه و جوراب نيز جزء لباس قرار ميگيرد. و اگر چند قرآن، چند شمشير، و چند انگشترى داشته باشد، همهاش حبوه ميباشد.

(مسأله 3845) حبوه، اختصاص به پسر صلبى دارد، به نوه بزرگتر و نويره بزرگتر شامل نمى شود.