لفظ «جنازه» يا «نفس» بر همه آنها ضمير مؤنث آورد.

(مسأله 423) مستحب است كه نمازگزار با وضو باشد و هنگام تكبير دستهايش را بالا ببرد و در دعا بر ميّت تلاش كند و ديگر چيزهايى را كه در ديگر نمازها لازم است رعايت كند.

***

مبحث چهارم: دفن ميّت‌

واجب است ميّت را طورى در زمين دفن كنند كه درندگان و امثال آنها نتوانند پيكرش را بيرون بياورند و از رسيدن بوى بدنش به بيرون جلوگيرى شود.

(مسأله 424) اگر ميّت را در تابوت محكم و يا بنايى مستحكم قرار دهند بدون اينكه در دل زمين قرار بگيرد، كفايت نمى كند.

(مسأله 425) بايد ميّت را در قبر طورى بر پهلوى راست بخوابانند كه سينه و صورت او رو به قبله باشد.

(مسأله 426) اگر به دست آوردن قبله ممكن نباشد، به طرفى كه گمان ميكنند كه قبله باشد دفن ميكنند، و اگر به هيچ وجه نتوانند سمت قبله را به دست آورند، حكم وجوب رو به قبله قرار دادن ساقط ميشود.

(مسأله 427) دفن كردن بدن مؤمن در جايى كه بياحترامى به او ميباشد، مانند مزبله و چاه فاضلاب، حرام است.

(مسأله 428) دفن مرده در محل وقفى كه براى جهت خاصّى وقف شده و عنوان وقف شامل دفن اموات نمى باشد، جايز نيست.

(مسأله 429) دفن مرده در سرزمين ديگرى، كه مالك خصوصى دارد، يا حق كسى به آن تعلّق يافته، بدون اذن مالك يا صاحب حق جايز نيست.