(مسأله 2963) اگر كسى با زنى در ايّام عدّهاش ازدواج كند، بر او حرام ابدى ميشود، مگر اينكه جاهل باشد و تا سپرى شدن ايّام عدّه نزديكى نكرده باشد، در اين صورت حرام نمى شود، بلكه ميتواند با عقد جديد با او ازدواج كند.

(مسأله 2964) در مسأله پيشين اگر يكى از طرفين آگاه و ديگرى جاهل باشد، و نزديكى حاصل نشود، نسبت به كسى كه آگاه بوده، حرمت ابدى ثابت ميشود، ولى در مورد آنكه جاهل بوده ثبوت حرمت محلّ اشكال است.

(مسأله 2965) در جهالت مانع از حرمت ابدى، فرق نمى كند كه جاهل به موضوع يا جاهل به حكم باشد، يعنى نداند كه زن در عدّه است، و يا نداند كه ازدواج با زن در حال عدّه حرام است، در هر دو مورد به شرط اينكه آميزش انجام نشده باشد، حرام ابدى نمى شود.

(مسأله 2966) ازدواج كردن با زن زناكار، اگرچه مشهور به اين كار باشد، مانعى ندارد، ولى نسبت به كسى كه نميداند آيا توبه كرده يا نه، كراهت دارد. براى آگاهى از توبه او همين مقدار كافى است كه او را به گناه دعوت كند و او امتناع نمايد.

(مسأله 2967) اگر كسى با زن شوهردار، و يا زنى كه در عدّه طلاق رجعى است، زنا كند، بنابر احتياط واجب آن زن بر او حرام ابدى ميشود، اگرچه از شوهردار بودن، يا در حال عدّه بودن او آگاه نباشد.

(مسأله 2968) در اين مسأله در مورد شوهردار بودن فرق نمى كند كه شوهر دائمى داشته باشد يا ازدواج موقّت كرده باشد.

(مسأله 2969) اگر زن شوهردار زنا كند، به همسر خود حرام نمى شود.

(مسأله 2970) ازدواج بر مرد و زنى كه در حال احرام هستند، حرام‌