(مسأله 2745) تصرفات اعتبارى از قسم پيمانى به محض مرگ وصيّت كننده نافذ نمى شود، بلكه بايد از سوى وصى يا كسى كه چنين حقى دارد تنفيذ شود.

(مسأله 2746) اگر كسى در حال حياتش كفن تهيه كرده باشد. بايد حتماً او را با آن كفن كنند، در غير اين صورت اگر كفن خاصى را وصيّت كرده باشد، نافذ بودن وصيّت محلّ اشكال است، در اين صورت لازم است بين وصيّت و اذن وصى يا ولى شرعى را جمع كنند.

(مسأله 2747) براى تحقق يافتن وصيّت، هر لفظ صريح و روشن، اشاره، نوشته و يا هر كار ديگرى كه بر انشاى وصيّت دلالت كند، كفايت ميكند.

(مسأله 2748) در وصيّت تمليكى پذيرفتن كسى كه براى او وصيّت شده، شرط نيست، پس اگر كسى كه چيزى براى او وصيّت شده، فرد معين و يا افراد معيّنى باشند و آن را ردّ كنند، بنابر مشهور وصيّت باطل ميشود.

(مسأله 2749) اگر كسى كه چيزى براى او وصيّت شده، در حال حيات وصيّت كننده يا پس از مرگش اوّل قبول كند، سپس ردّ نمايد، بدون ترديد وصيّت باطل نمى شود، ولى اگر ابتداءً آن را رد كند، بطلان وصيّت محل اشكال است، و احتياط واجب آن است كه طرف احتياط رعايت شود.

(مسأله 2750) اگر در وصيّت عهدى چيزى را وصيّت كند كه به ديگرى مربوط ميشود، انجام دادن آن بر او واجب نمى شود، چه اين وصيّت به سود او باشد، يا به ضرر او پس اگر وصيّت كند خانهاش را به كسى بدهند، واجب نيست كه او بپذيرد، يا وصيّت كند كه از طرف او حج يا عمرهاى را به جا آورد، بر او واجب نمى شود.