(مسأله 252) اگر خون حيض قطع شود و در بيرون اثرى از آن نباشد، ولى احتمال بدهد كه در درون ادامه داشته باشد، واجب است با قرار دادن پنبهاى در رحم، خود را وارسى كند، اگر پنبه آغشته شود، بر حيض خود باقى ميماند، در غير اين صورت پاك شده است.

(مسأله 253) در فرض بالا، اگر شبانه خون قطع شود و احتمال بدهد حيض او در داخل ادامه داشته باشد، واجب نيست حتماً شبانه وارسى كند، بلكه ميتواند بنا را بر حائض بودن بگذارد و در روز به وارسى خود بپردازد.

(مسأله 254) زنى كه داراى عادت عدديّه نيست، اگر خون ببيند، تا هنگامى كه خون ادامه دارد، حائض ميباشد. اگر قبل از ده روز قطع شود، همه آنها حيض است و بعد از قطع شدن پاك ميباشد. ولى اگر بيش از ده روز ادامه پيدا كند، پس از ده روز به احكام استحاضه عمل ميكند.

(مسأله 255) زنى كه داراى عادت عدديّه است، اگر خونش مطابق عادت هميشگى قطع شود، پس از وارسى بنا را بر طهارت ميگذارد، ولى اگر پس از سپرى شدن ايّام عادت باز هم ادامه پيدا كند، ميتواند به يكى از دو راه زير رفتار كند:

1- مدّت عادت خود را حيض قرار دهد و پس از آن به احكام مستحاضه عمل كند.

2- براى روشن شدن وضع خود، يكى دو روز ديگر را نيز- در داخل ده روز- به عنوان «استظهار» ايّام حيض قرار دهد. اگر پس از مدّت انتخاب شده قطع شود، همهاش حيض خواهد بود. و اگر ادامه پيدا كند، در روزهاى آتيه به احكام مستحاضه عمل ميكند، ولى نمازهايى را كه در روزهاى استظهار (انتخاب شده) نخوانده، قضا ندارد.

(مسأله 256) زنى كه داراى عادت وقتيّه و عدديّه است، اگر يكماه‌