(مسأله 1810) كسى كه مغبون شده ميتواند معامله را فسخ كند و يا به قيمت توافق شده قبول كند و نمى تواند بگويد كه من معامله را فسخ نمى كنم، ولى تفاوت قيمت ميخواهم.

(مسأله 1811) كسى كه مغبون كرده، اگر بگويد كه شما معامله را فسخ نكنيد، من تفاوت قيمت را ميپردازم، شخص مغبون مجبور به قبول نيست، بلكه ميتواند معامله را فسخ نمايد.

(مسأله 1812) خيار غبن اختصاص به بيع ندارد بلكه در همه معاملاتى كه بر اساس قيمت بازار انجام ميشود، چون: صلح و اجاره و امثال آنها جارى ميشود. وخيار غبن در حق عالم بغبن فوريت عرفى دارد.

5- خيار تأخير

(مسأله 1813) اطلاق عقد ايجاب ميكند كه هر يك از فروشنده و خريدار، جنس و پول را نقدآ به طرف مقابل تحويل دهد و در مقابل آنچه را كه به وسيله اين معامله مالك شده، از طرف مقابل تحويل بگيرد.

(مسأله 1814) اگر يكى از طرفين معامله، كالا و يا قيمت را از روى سركشى و يا به جهت ناتوانى تحويل ندهد، بر طرف مقابل واجب نيست كه او جنس يا قيمت آن را تحويل دهد، بلكه ميتواند بر طرف مقابل فشار بياورد تا نسبت به تحويل جنس يا قيمت اقدام نمايد.

(مسأله 1815) اگر يكى از طرفين نسبت به تحويل جنس يا قيمت امتناع بورزد و يا از تحويل آن ناتوان باشد، طرف مقابل ميتواند معامله را فسخ كند، اين حق فسخ را «خيار تأخير» مينامند.

(مسأله 1816) خيار تأخير اختصاص به بيع ندارد، بلكه در همه دادوستدها جارى ميشود و داخل در خيار تخلّف شرط است كه در خيار