يا هزينه هائى داشته باشند كه تأمين آنها بر او واجب نباشد، مانند پرداخت بدهى هاى آنها و يا برخى از واجبات شرعى و عرفى آنها.

(مسأله 1488) سيّد هاشمى ميتواند زكاتش را به سيّد و غير سيّد بدهد، ولى غير سيّد نمى تواند زكاتش را به سيّد بدهد، مگر اين كه مضطرّ باشد و بنابر احتياط واجب به قدرى مضطر باشد كه اكل ميته بر او جايز باشد.[14]

(مسأله 1489) منظور از سيّد كسى است كه نسبش از طريق پدر به جناب هاشم (نياى پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله)) برسد.

(مسأله 1490) زكات بر سادات حرام است، ولى ديگر صدقه هاى واجب، مثل كفّارات، فديه ها، صدقه هاى نذرى و صدقه هاى مستحبّى بر آنها حرام نيست، چه رسد به لقطه و مجهول المالك كه پرداخت آن بر غير مالك واجب است، ولى سزاوار است از پرداخت صدقه هاى ناچيز كه موجب تحقير آنها ميشود دورى گزيد.

[14] طباطبايى حكيم، محمد سعيد، توضيح المسائل: عبادات و معاملات، 1جلد، مهر ثامن الائمه عليهم السلام - قم - ايران، چاپ: 1، 1391 ه.ش.