(مسأله 103) مستحب است مسح پاها را از سر انگشتان شروع كرده، در مفصل ختم كند.

(مسأله 104) پهناى يك انگشت در مسح پا از نظر عرضى كافى است، اگر چه مستحب است كه با همه كف دست انجام بگيرد.

(مسأله 105) احتياط واجب آن است كه اوّل پاى راست را با دست راست، سپس پاى چپ را با دست چپ مسح كند.

(مسأله 106) مسح سر و پاها بايد با رطوبت باقيمانده وضو باشد و نمى توان از آب تازه استفاده كرد.

(مسأله 107) محل مسح نبايد به مقدارى تَر باشد كه هنگام مسح با آب وضو مخلوط شود.

(مسأله 108) در صورت شستن دستها به نحو ارتماسى و يا با ريختن آب بر آنها و جريان دادن آب بدون كمك گرفتن از دست- همانند آنكه دست را زير شير بگيرد- لازم است كه كف دست ديگر را بر قسمتى از آن دست بكشد تا مسح صحيح باشد. و بعد از اكمال شستن دست، آب بر آن جريان نكند ومسح با آب جديد نباشد.

(مسأله 109) اگر رطوبت دست در اثر گرمى هوا، حرارت بدن و امثال آن خشك شود، ميتواند از رطوبت محاسن، ابروها و مژگان خود استفاده كند و مسح را با رطوبت برگرفته از آنها انجام دهد. ومانعى ندارد كه آبرا ريش بگيرد حتّى ميتواند از جاهائيكه از حد خارج است، همانند كنار گونه ها و زير چانه آب بگيرد.

(مسأله 110) اگر محلّ مسح به وسيله عرقچين، جوراب، حنا و گِل پوشيده باشد، نمى توان از روى آنها مسح كرد.