تواند روزهاش را بخورد و براى هر روز يك مُدّ طعام بدهد، و پيش از رمضان آينده قضاى آن را بگيرد. و اگر در طول سال در قضاى آن كوتاهى كند تا رمضان بعدى برسد، بايد براى هر روز يك مُدّ نيز كفّاره تأخير بپردازد.

پنجم: زن شيرده‌

(مسأله 1362) زنى كه بچّهاى را شير ميدهد، اگر روزه گرفتن موجب شود شيرش كاملًا كم شود، يا به كلّى قطع شود، ميتواند روزهاش را بخورد و پيش از رمضان بعدى آن را قضا كند و براى هر روز يك مُدّ طعام بدهد.

(مسأله 1363) زنى كه ناگزير است بچهاى را شير بدهد، و روزه گرفتن علاوه بر كم شدن شير به خودش، يا به بچّهاش ضرر دارد، بايد روزهاش را بخورد و كفّاره ندارد، بلكه فقط بايد قضاى آن را بگيرد.

***

راه ثبوت هلال‌

(مسأله 1364) هلال ماه به چند طريق ثابت ميشود:

1) شخصاً ماه را ببيند.

2) دو نفر شاهد عادل شهادت بدهند كه شخصاً ماه را ديدهاند، و دليلى در دست نباشد كه آنها دچار اشتباه شدهاند.

3) عدّهاى بگويند ماه را ديدهاند، و تعدادشان به قدرى باشد كه به حدّ تواتر يا شياع برسد و از گفته آنان اطمينان حاصل شود.

4) سى روز تمام از اوّل ماه قبل بگذرد.

5) پيش از ظهر ماه ديده شود، در اين صورت آن روز اوّل ماه محسوب ميشود.