(مسأله 1300) زنى كه غسل حيض يا نفاس بر گردن دارد، اگر در غسل كردن تنبلى و سهلانگارى كند تا فجر طلوع كند، روزهاش باطل ميشود و قضا بر او واجب است. ولى اگر عمداً غسل نكند، در اين صورت بنابر احتياط واجب كفّاره نيز بر او واجب ميشود.

(مسأله 1301) زنى كه پيش از طلوع فجر، هنگامى از حيض يا نفاس پاك ميشود كه براى غسل كردن فرصت ندارد، يا عذر ديگرى دارد، ظاهراً روزهاش صحيح است، اگر چه بهتر است اقدام به تيمّم نمايد.

(مسأله 1302) در صحت روزه زن مستحاضه كثيره، غسل شرط نيست، اگر چه بهتر است بر غسل هاى سه گانهاش مواظبت نمايد.

(مسأله 1303) اگر شخص جنب در شب ماه رمضان بخوابد و تا صبح بيدار نشود، اگر تصميم داشت غسل نكند و يا از وضع خود ميدانست كه تا صبح بيدار نمى شود، روزهاش باطل ميشود و قضا و كفّاره بر او واجب ميگردد، ولى اگر تصميم داشت بيدار شود و غسل كند، امّا خواب بر او غلبه كرد، روزهاش صحيح است.

(مسأله 1304) اگر شخص جنب به اين نيّت كه بيدار شود و غسل كند، بار دوم پس از علم بجنابت بخوابد و پيش از اذان صبح بيدار نشود، بايد روزه آن روز را قضا كند، ولى كفّاره بر او نيست.

(مسأله 1305) اگر شخص جنب در شب ماه رمضان چندين بار از خواب بيدار شود و بخوابد، ولى تصميم داشته باشد بيدار شود و غسل كند، پس خواب بر او غلبه كندو تا طلوع فجر بيدار نشود، فقط قضاى روزهاش بر او واجب ميشود، مگر اين كه از تصميم خود برگردد، در اين صورت كفّاره نيز بر او واجب ميشود.