غسل و وضوى جبيرهاى نماز ميخواند، ميتواند بر افراد سالم امامت كند.

(مسأله 1103) اگر كسى مرضى دارد كه نمى تواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى كند، بنابر احتياط واجب نمى تواند بمثل خود و ديگران امامت نمايد، اما خودشان بديگران ميتوانند اقتداء نمايند.

(مسأله 1104) اگر بعد از نماز معلوم شود امام جماعت يكى از شرايط ياد شده را نداشته و يا به دليلى نمازش باطل بوده، نماز مأمومين صحيح است و لازم نيست نماز خود را دوباره بخوانند.

***

مبحث سوّم: احكام جماعت‌

(مسأله 1105) تنها چيزى كه امام جماعت از عهده مأموم ساقط ميكند حمد و سوره است، كه قرائت امام از مأمومى كه در دو ركعت اوّل نماز اقتدا كرده كفايت ميكند، ولى ديگر افعال و اقوال نماز را بايد مأموم انجام دهد.

(مسأله 1106) در نمازهايى كه بلند خوانده ميشود، اگر مأموم صداى قرائت امام را بشنود ولو به مقدار همهمه آن، جايز نيست خودش حمد و سوره بخواند و بهتر است ساكت بايستد و به قرائت او گوش فرا دهد، ولى اگر همهمه او را نيز نمى شنود ميتواند حمد و سوره بخواند.

(مسأله 1107) در نمازهايى كه آهسته خوانده ميشود مستحب است مأموم به ذكر و دعا مشغول شود و ساكت ايستادن مكروه است و بنابر احتياط واجب به اين نيّت كه حمد و سوره بالخصوص مطلوب است، حمد و سوره را نخواند.

(مسأله 1108) كسى كه يك يا چند ركعت از امام عقب مانده، در ركعت سوم و چهارم امام كه ركعت اوّل و دوّم اوست، بايد خودش حمد و سوره را بخواند.