متفاوت باشد.

(مسأله 1067) نماز جمعه و عيدين با كمتر از پنج نفر منعقد نمى شود، ولى در غير آنها كمترين عددى كه جماعت با آن منعقد ميگردد، دو نفر است كه يكى از آنها امام و ديگرى مأموم باشد.

(مسأله 1068) براى شركت در نماز جماعت بايد از اوّل نماز نيّت اقتدا كند، پس اگر كسى نمازى را به صورت فرادى شروع كرده نمى تواند در وسط به جماعت ملحق شود و بقيّه را با جماعت بخواند.

(مسأله 1069) در تمام حالات نماز جماعت انسان ميتواند قصد انفراد كند و بقيّه نمازش را به صورت فرادى بخواند و اگر از اوّل هم چنين نيّتى داشته باشد كه در وسط از جماعت به فرادى عدول كند مانعى ندارد. نه اينكه از اوّل قصد كند كه در قسمتى از نماز اقتداء نمايد، بطوريكه بدون نيّت انفراد منفرد شود، كه اين مشروعيّت ندارد و نماز جماعت در اينصورت منعقد نمى شود.

(مسأله 1070) اگر كسى پس از حمد و سوره امام و پيش از آنكه به طرف ركوع خم شود قصد انفراد كند، حمد و سورهاى كه امام جماعت قرائت كرده، براى او كفايت ميكند و نيازى به تكرار آن نيست، ولى اگر در اثناى قرائت امام قصد انفراد كند، بنابر احتياط واجب بايد حمد و سوره را از سر بگيرد و به مقدارى كه امام خوانده اكتفا نكند.

(مسأله 1071) اگر مأموم خيال كند امام جماعت مثلًا زيد است و به او اقتدا كند، بعد معلوم شود مثلًا بكر بوده، جماعتش منعقد ميگردد.

(مسأله 1072) در وسط نماز جماعت نمى شود انسان نيّتش را از شخصى به ديگرى برگرداند، به اين معنى كه قسمتى از نماز را مثلًا به زيد اقتدا