درختى بود كه از خود حركتى نداشت جز به مقدارى كه باد از آن به حركت در آورد.

11) امام باقر و امام صادق (عليه السلام) چون به نماز ميايستادند رنگ مباركشان دگرگون ميشد، گاهى زرد و گاهى سرخ ميشدند، گويى با كسى كه ميبينندش سخن ميگويند.

12) شايسته است نمازگزار در گفتار خود راستگو باشد و براستى بگويد: [ايّاكَ نَعْبُدُ وَ ايّاكَ نَسْتَعينُ‌] ديگر خواسته هاى نفسانياش را نپرستد و از غير مولاى خود يارى نجويد.

13) شايسته است بندهاى كه ميخواهد به نماز يا هر عبادت ديگرى بپردازد از گناهان خود استغفار نموده، از تقصيرهايى كه تاكنون مرتكب شده نادم باشد.

14) تلاش كند كه خود را در زمره پارسايان قرار دهد كه خداوند هيچ عملى را جز از پارسايان نمى پذيرد.

[إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ‌].

ما نيز از غير او دست شسته، به او دل بسته و به سوى او برگشتهايم، كه او ما را بس است، كه هيچ يار و ياورى جز او نيست و او بهترين مددكار است.

(مسأله 769) نماز از عباداتى است كه احتياج به نيّت دارد و بايد همه افعال آن با اين نيّت كه از اجزاى نماز است، قُرْبةً الَى اللهِ انجام داده شود.

(مسأله 770) كسى كه چندين نماز بر عهده دارد بايد تعيين كند كداميك از آنها را ميخواند و اگر نيّت كند يكى از دو نماز ادا، يا يكى از دو نماز قضا، و يا يكى از دو نماز ادا و قضا را كه به عهده دارد ميخواند،