از فرازهاى اذان و اقامه را يك بار بگويد كافى است.

(مسأله 765) زن ميتواند در اذان فقط يكبار تكبير و شهادتين يا فقط شهادتين را بگويد و در اقامه يك بار بگويد: اللهاكبر، اشهد ان لا اله الّا الله و انّ محمّداً عبده و رسوله.

(مسأله 766) در اذان و اقامه شرايطى وجود دارد كه عبارتند از:

1- نيّت، آنگونه كه در وضو گفته شد.

2- عقل‌

3- ايمان، ولى بلوغ شرط نيست، بنابر اين اذان بچّه مميّز صحيح است.

4- ترتيب بين اذان و اقامه و در ميان فرازهاى هر يك از آنها.

5- بنابر احتياط واجب موالات بين اذان و اقامه، بين اقامه و نماز و بين فرازهاى هر يك از آنها لازم است. پس اگر فاصله زيادى بين آنها بيندازد كه شكل آنها را دگرگون سازد. اذان واقامه باطل ميشود.

(مسأله 767) بين اذان و اقامه در نماز صبح فاصله انداختن مكروه است، ولى در ديگر نمازهاى يوميّه مستحب است كه با يك نماز دو ركعتى، يا با يك سجده يا با نشستن و يا با سخنى گفتن بين آنها فاصله بيندازد.

6- فرا رسيدن وقت نمازى كه براى آن اذان ميگويد، حتّى بنابر احتياط واجب در مورد كسى كه بخواهد نماز صبح را به طور انفرادى بخواند.

7- هنگام گفتن اقامه با وضو، رو به قبله و در حال ايستاده باشد.

(مسأله 768) كسى كه اذان و اقامه و يا يكى از آنها را فراموش كرده مشغول نماز شود، مستحب است نماز را قطع كرده آنها را تدارك نمايد، خصوصاً اگر پيش از ركوع يادش بيايد و به ويژه اگر پيش از آغاز به قرائت متذكّر شود.