بار واجب بدانند، براى احتمال وجوب، سه بار بگويد.

و اگر در موردى برخى از مجتهدان نماز را تمام و برخى ديگر شكسته ميدانند، براى رعايت احتياط، هم تمام و هم شكسته بخواند.

رعايت احتياط در هر موردى كه احتمال تكليف بدهد، براى بيشتر مردم مشكل و يا غيرممكن است.

3- تقليد، يعنى كسى كه مجتهد نيست و نمى خواهد عمل به احتياط كند، به فتواى مجتهدى آگاه و جامعالشّرائط عمل كند. و اين راه براى همگان فراهم است.

(مسأله 2) از مجتهدى ميتوان تقليد كرد كه داراى شرايط زير باشد:

1- مسلمان باشد.

2- شيعه دوازده امامى باشد.

3- حلالزاده باشد- بنابر احتياط واجب-.

4- مرد باشد- بنابر احتياط واجب-.

5- در سطح بسيار بالاى عدالت باشد. يعنى تقوا را پيشه كند، از گناهان بزرگ و كوچك پرهيز كند، اگر احياناً گناهى از او سر بزند فورآ توبه كند و ديگر دور آن نگردد.

(مسأله 3) اگر مجتهدى كه از او تقليد كرده، از دنيا برود، بايد در تمام مسائلى كه به فتواى او دسترسى دارد، بر تقليد او باقى بماند، تا هنگامى كه اعلميّت مجتهد ديگرى نسبت به او، به صورت چشمگيرى معلوم شود.

(مسأله 4) در مواردى كه به فتواى مجتهد فوت شده دسترسى ندارد، بايد به مجتهد زنده مراجعه كند.

(مسأله 5) در صورت اختلاف فتوا، اگر يكى از مجتهدين، اعلم‌