احكام نجاسات‌

(مسأله 558) اگر چيز پاكى با نجاست ملاقات كند و يكى از آنها رطوبتى داشته باشد كه به ديگرى سرايت ميكند، در اين صورت آن شى‌ء پاك نجس ميشود، چه رطوبت آبى باشد، يا رطوبت روغنى.

(مسأله 559) رطوبت مختصرى كه جز با گذشت زمان سرايت نمى كند، مانند رطوبت ساختمانى كه در كنار گذرگاه آب است، موجب انتقال نجاست نمى شود.

(مسأله 560) چيز روانى كه به نجاست برسد، همهاش نجس ميشود، مگر اين كه به جهت سرما و امثال آن به صورت جامد در آمده باشد، كه در اين صورت فقط جايى كه به نجاست رسيده نجس ميشود.

(مسأله 561) ميزان در انجماد سفت بودن آن است بطوريكه مانند موش در آن ته نشين نشود، مانند روغن در زمستان، و غير اين كفايت نمى كند گرچه تا حدى غلظت داشته باشد.

(مسأله 562) شيره غليظ و ماست چكيده در حكم منجمد ميباشند، ولى چيزهاى روان كه سيلان دارند، اگر چه به كندى باشد، بنابر احتياط واجب در حكم جامد نمى باشند.

(مسأله 563) شى‌ء متنجّس كه با ملاقاتِ نجس، نجس شده است، همانند خود نجس ميباشد و هر چيزى كه با رطوبت به آن برسد نجس ميشود، اگر چه با چند واسطه به آن رسيده باشد.

(مسأله 564) به طورى در مسأله 533 گفتيم، عين نجاست هنگامى كه از بدن به بيرون نيامده، پاك است و اگر چيزى مانند سوزن و چاقو در داخل‌