responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) نویسنده : الخوئي، السيد ابوالقاسم    جلد : 1  صفحه : 449


(20)
نسخ در آيه لحوم
(قُلْ لا أَجِدُ فِي ما أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّماً عَلى طاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلَّا أَنْ يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَماً مَسْفُوحاً أَوْ لَحْمَ خِنزِيرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقاً أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ باغٍ وَلا عادٍ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٌ رَحِيمٌ.)[1] بگو! در آن چه بر من وحى شده است، هيچ غذاى حرامى نمى يابم به جز مردار يا خونى كه [از بدن حيوان ] بيرون ريخته شود يا گوشت خوك كه پليد و نجس مى باشد يا حيوانى كه با گناه ذبح شده و در هنگام سر بريدن نام غير خدا (بت ها) بر آن برده شده است. اما كسى كه مضطر [به خوردن ] اين محرمات شود، بى آن كه خواهان لذت باشد و يا زياده روى كند، گناهى بر او نيست، زيرا پروردگارت آمرزنده مهربان است.
طرفداران نسخ مى گويند: كه اين آيه قسمتى از لحوم و گوشت هاى حيوانات را تحريم و بقيه را تجويز نموده است و سپس با گفتار رسول خدا(ص) كه بعدها بعضى از خوردنى هاى ديگر را نيز تحريم نموده و نسخ گرديده است.
نظر ما: حقيقت اين است كه اين آيه نيز مانند آيات قبلى داراى حكم ثابتى بوده و نسخ نگرديده است، زيرا: اين آيه در مقام تشريع و قانون گذارى نبوده كه بعدا با يك قانون و حكم ديگرى نسخ گردد، بلكه اين آيه مى خواست از يك حقيقت خبر و اطلاع بدهد كه تا روز نزول آيه جز موارد

[1] انعام/ 145.
نام کتاب : بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) نویسنده : الخوئي، السيد ابوالقاسم    جلد : 1  صفحه : 449
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست