بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) - الخوئي، السيد ابوالقاسم

نام کتاب : بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) نویسنده : الخوئي، السيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 379

(6)
نسخ در آيه فديه(وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعامُ مِسْكِينٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْراً فَهُوَخَيْرٌ لَهُ.)[1] و بر كسانى كه روزه گرفتن براى آن ها طاقت فرساست، لازم است كفّاره بدهند مسكينى را طعام كنند و كسى كه كار خيرى انجام دهد، براى او نيكوست.
مى گويند: اين آيه نيز با آيه بعدى نسخ گرديده است كه خداوند مى فرمايد:
(فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ.)[2] پس هركس از شما كه در ماه رمضان در حضر باشد، روزه بدارد.
اگر كلمه «طاقت» كه در آيه اول به كار رفته است به معناى امكان و قدرت باشد، ثبوت نسخ در اين آيه روشن و مسلّم است زيرا در اين صورت مفهوم آيه بدين گونه خواهد بود كه انسان با داشتن قدرت روزه گرفتن باز مى تواند روزه نگيرد و به جاى آن كفاره بدهد و اطعام مسكين كند.
با در نظر گرفتن اين معنى در آيه اول، حكم آن به وسيله آيه دوم نسخ شده است كه مى گويد:
«هركس ماه رمضان را دريابد، بايد روزه بگيرد» و در اين صورت كفاره و اطعام مسكين نمى تواند جاى روزه ماه رمضان را بگيرد و از آن مستغنى سازد.
ولى روشن است كه منظور از «طاقت» در اين آيه شريفه، امكان و قدرت به تمام معنى نيست

[1] بقره/ 184.
[2] بقره/ 185.

نام کتاب : بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) نویسنده : الخوئي، السيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 379

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست