ابن نفيل» بود. او كنار ساير شهدا، در كربلا به خاك سپرده شد.[269]

اما «سيد مهدى قزوينى» مى‌نويسد كه صاحب اين مزار، قاسم اكبر بن امام حسن مجتبى (ع) است‌[270] كه در ركاب جدش امام على (ع) و پدرش امام حسن (ع) در نهروان، شركت كرد و پس از زخمى شدن در اين مكان، وفات يافت و به خاك سپرده شد.[271]

حرزالدين پس از بازگويى اين سخن قزوينى، مى‌نويسد:[272]

مخفى نماند كه سيد مهدى قزوينى، تنها كسى است كه اين ادعا را كرده است و ما بر منبع سخن ايشان، دست نيافتيم. مؤلف گويد: حالِ صاحب قبر، براى ما روشن نيست و نمى‌دانيم كه قاسم بن حسن كيست؟ آيا حسنى است يا حسينى؟

سيد عبدالرزاق كمونه نيز با صراحت مى‌گويد:[273]

من اطلاعى به دست نياوردم كه حسن بن على بن ابى‌طالب (ع)، به جز قاسم كه در كربلا با عمويش امام حسين (ع) به شهادت رسيد، پسرى به نام قاسم، داشته باشد و بر منبع سخن سيد مهدى قزوينى، دست نيافتم.

سيد حسين ابوسعيده مى‌نويسد:[274] «شايد يكى از نوادگان و ذريه ائمه (عليهم السلام) در اين مكان، مدفون باشد كه متأسفانه قائل اين قول را نمى‌دانم». ثامر عبدالحسن عامرى نيز معتقد است كه وى، فرزند بلافصل امام حسن (ع) نيست. بلكه يكى از نوادگان اوست كه به اختصار، به قاسم بن حسن (ع)، شهرت يافته است.[275]

...

به هرحال، از آنجايى كه زائران، اين مكان را به عنوان مزار قاسم بن امام حسن (ع)، زيارت مى‌كنند، ما نيز در اينجا، مختصرى از زندگى قاسم را بيان مى‌كنيم:

[269] . لباب الانساب، ج 1، ص 401.

[270] . فلك النجاة، ص 22.

[271] . آرامگاه‌هاى خاندان پاك پيامبر، ص 303؛ معجم المراقد، ص 319.

[272] . مراقد المعارف، ج 2، صص 194 و 195.

[273] . مشاهد العترة الطاهرة، ص 237؛ كتاب المزار، صص 143 و 144.

[274] . المشاهد المشرفة، ج 4، ص 146.

[275] . معجم المراقد والمزارات فى العراق، ص 319.