فهمّ بضرب عنقه، وأمربداره فَهُدِمَت».

به باور نگارندگان اين سطور، اصل اين داستان متعلق به فرزندان عبدالله بن جعفر طيار است كه مورخان اهل‌سنت، آن را نقل كرده‌اند و بعدها در منابع شيعه، با افزودن جزئياتى، آن را به فرزندان مسلم بن عقيل، منسوب داشته‌اند.

...

229. مزار امامزاده قاسم بن امام حسن (ع)

اين زيارتگاه باشكوه، حدود چهار فرسخى كربلا، در منطقه «عتيكات»[264] نزديك شهر «مسيّب»[265] قرار دارد كه بين اهالى، به «ابوجاسم»[266] و قاسم بن حسن عتيكاوى، شهرت دارد.[267] ساختمان قبلى آرامگاه كه براساس برخى باورها، از آثار دوره آل‌بويه بوده است، سال 1950 م خراب شد و به‌جاى آن، آرامگاه باشكوهى، شامل ايوان، رواق، گنبد، صحن و حجره‌ها، ساخته شد؛ تا جايى‌كه به يكى از زيارتگاه‌هاى مشهور و بزرگ منطقه، تبديل گرديد. به گفته متولى زيارتگاه، آقاى حميد فواز، از خاندان آل‌جعفر، از اين قبر، كرامات فراوانى، ديده شده است.[268]

...

درباره شخص مدفون در اين بقعه، چند ديدگاه وجود دارد؛ برخى تصور كرده‌اند كه اين مكان، مدفن قاسم بن امام حسن مجتبى (ع) است؛ در حالى‌كه به اجماع همه مورخان و ارباب تراجم، قاسم بن حسن (ع)، در كربلا به شهادت رسيد و به نوشته بيهقى، مقابل عمويش در كربلا در سن 16 سالگى كشته شد و قاتل وى، «عمرو بن سعيد

[264] . عتيكات يا عتيكيات جمع عُتيكى، منسوب به عُتَيك( صيغه تصغير) است و به روزهاى بسيار گرم گفته مى‌شود و شاخه‌اى از قبيلة ا. زدى‌ها در آنجا سكونت دارند.

[265] . شهر مسيّب نزديك رود فرات قرار دارد و شايد ريشه لغوى نام آن ماده« سيب» باشد كه نام نهرى در منطقه ذنابة الفرات بوده است. در گذشته در اين ناحيه شهرى قرار داشت كه صباح بن هارون، يحيى بن احمد مقرى، هبة الله بن عبدالله مؤدب مقتدر عباسى و احمد بن عبدالله مؤدب مقتدر عباسى از آنجا برخاسته بودند.

[266] . مراقد المعارف، ج 2، ص 194.

[267] . المشاهد المشرّفة، ج 4، ص 145.

[268] . معجم المراقد والمزارات فى العراق، ص 319.