اما در منابع تاريخى، درباره محل وفات و دفن وى، مطلبى گفته نشده است و شواهدى نيز در تأييد هيچ‌يك از دو مزار منسوب به وى (در عراق و سوريه)، در دست نيست.

239. مرقد رُشَيد هجرى‌

رُشَيد هَجَرى، از خواص ياران چند امام شيعيان است كه به دستور عبيدالله بن زياد، به شهادت رسيد. او به منطقه «هَجَر»، از مناطق دوردست يمن، منسوب بوده است.[326] شيخ طوسى، وى را از اصحاب امام على، امام حسن، امام حسين و امام زين‌العابدين (عليهم السلام) معرفى كرده است.[327] شيخ مفيد (رحمه الله) نيز در كتاب «اختصاص»، او را در شمار سابقان و مقربان امام على (ع) و از ياران امام حسين (ع) ذكر كرده است.[328] تعدادى از نويسندگان امامى، نظير ابن شهرآشوب و كفعمى نيز وى را «باب» يا «بَوّاب» (دربان) امام حسين (ع) دانسته‌اند.[329] (تصوير شماره 44- 46)

...

...

...

به گفته شيخ مفيد (رحمه الله) و حسين بن حمدان خصيبى، اميرمؤمنان (ع)، او را «رُشَيد بلايا» مى‌ناميد؛ زيرا او علم «بلايا و منايا» را داشت و در دوران زندگى خويش، اگر كسى را مى‌ديد و به او مى‌گفت: «تو به فلان علت خواهى مرد يا به فلان كيفيت كشته خواهى شد»، همان مى‌شد كه رشيد گفته بود.[330]

براى رشيد، كرامات و خوارق عاداتى نقل شده است كه نشان مى‌دهد او، قدرت تصرف در نفوس انسان و تغيير قوه بينايى و تشخيص آنها را داشته است. در اين رابطه، شيخ مفيد (رحمه الله) در كتاب اختصاص، داستانى را نقل كرده است كه تفصيل آن، چنين است:

چون عبيدالله بن زياد، رشيد هجرى را طلبيد، او پنهان شد. روزى رشيد به‌سوى‌

[326] . الانساب، سمعانى، صص 308 و 309.

[327] . رجال الطوسى، صص 63، 94، 100 و 113.

[328] . الاختصاص، صص 7 و 8.

[329] . مناقب آل ابى‌طالب، ج 4، ص 85؛ المصباح، الشيخ الكفعمى، ص 690.

[330] . الهداية الكبرى، ص 132؛ الاختصاص، ص 77.