درسال 220 ه. ق در 25 سالگى، به شهادت رسيدند و از سوى ديگر، ميلاد امام هادى (ع) در سال 212 ه. ق‌[1608] بود، مى‌توان گفت كه تولد ايشان، بين سال‌هاى 212 تا 220 ه. ق بوده است.

مادر

مادر ايشان، سمانه مغربيه كه مادر امام هادى (ع) نيز بوده، معروف به سيده و كنيه‌اش ام‌فضل بوده است. ايشان از بهترين زنان عصر خود و بلكه با فضيلت‌ترين آنها، به شمار مى‌رفته و در زهد وتقوا، بى‌مانند بوده است. بيشتر روزها را روزه مى‌گرفت و خداوند نيز او را به شرف بزرگى كه «حفظ سر پنهان» بود، مشرف كرد و آن، مادرى امام دهم (ع) مى‌باشد.

از امام جواد (ع)، چهار پسر و چهار دختر، از جمله حكيمه خاتون، باقى مانده كه مادر ايشان، «مغربيه» مى‌باشد.[1609] امام هادى (ع) درباره مادر عزيزشان، اين‌گونه فرمود:

مادرم، عارف به حق من مى‌باشد و اهل بهشت است. شيطانِ سركش، به او نزديك نمى‌شود و مكر زورگوى لجوج، به وى نمى‌رسد و خداوند، حافظ و نگهبان اوست و او در زمره مادران صديقان و صالحان قرار دارد.[1610]

حضرت حكيمه خاتون، دوره امامت چهار امام را درك كرده است: امام جواد، امام هادى، امام عسكرى (عليهم السلام) و امام عصر (عج). براساس روايات و اخبار متواتر، خاندان عباسى، مى‌دانستند مهدى موعود كه همه حكومت‌هاى خودكامه را از ميان مى‌برد، فرزند امام حسن عسكرى (ع) است. ازاين‌رو پيوسته مراقب حضرت (ع) بودند و هر هفته، ايشان را مجبور كرده بودند در روزهاى دوشنبه و پنج‌شنبه، در دربار حاضر شوند.

...

در چنين وضعيت دشوارى، امام عسكرى (ع) با ايجاد شبكه ارتباطى، از طريق نمايندگان و ارسال پيك‌ها و پيام‌ها، با شيعيان مناطق مختلف، ارتباط داشتند و از سوى ديگر، با فعاليت‌هاى سياسى پنهان كه به دور از چشم جاسوسان انجام مى‌داد و نيز تقويت و

[1608] . ارشاد، ص 285.

[1609] . منتهى الآمال، ص 967.

[1610] . دلائل الامامه، طبرى، ص 216؛ اثبات الوصيه، مسعودى، ص 193.