درباره اعقاب حُرّ، اشاراتى در دست است؛ چنان‌كه حمدالله مستوفى، خاندان خود را كه سال‌ها مستوفيان قزوين در قرن بودند، از اعقاب حُرّ دانسته‌[630] و ايشان را جد هجدهم خود، معرفى كرده است.[631]

زيارتگاه حُرّ: مرقد حُرّ، حدود شش كيلومتر از حرم مطهر امام حسين (ع)، فاصله دارد. مساحت زمين آن، حدود 7500 مترمربع است. برخى گفته‌اند كه پس از واقعه عاشورا، گروهى از قبيله حُرّ، جسد وى را در مكانى دورتر از ساير شهدا، به خاك سپردند.[632] در قرن هشتم هجرى، مزار حُرّ شناخته شده بوده و حمدالله مستوفى نيز به قبر وى، بيرون از كربلا اشاره كرده است.[633]

...

گفته شده است زمانى كه شاه اسماعيل صفوى به كربلا آمد، پس از زيارت امام حسين (ع)، به زيارت حُرّ رفت و دستور داد تا قبر وى را باز كنند. پس از شكافتن قبر حُرّ، جنازه تازه وى را در قبر ديد كه بر سر او دستمالى، بسته شده بود. دستور داد دستمال را باز كنند تا آن را براى تبرك بردارد. اما خون از زخم پيشانى حُرّ، سرازير شد. زخم را با دستمال ديگرى، بستند. ولى نتوانستند جلوى خونريزى آن را بگيرند. به ناچار، دوباره همان دستمال را بر سر حُرّ بستند. ازاين‌رو شاه اسماعيل، دستور داد تا مرقد وى را بازسازى نمايند و براى آن نيز موقوفات و خادمى، تعيين كرد.[634]

كتيبه‌هاى موجود در مرقد حُرّ در دوره اخير نشان مى‌دهد كه اين مرقد در سال 1330 ه. ق، به اهتمام آقا حسين‌خان شجاع السلطنه همدانى و سيد عبدالحسين كليدار بازسازى شده است.[635] در دوره اخير، در سال 1389 ه. ق، تعدادى از تاجران عراقى، رواق‌ها

[630] . تاريخ گزيده، صص 811 و 812.

[631] . نزهة القلوب، ص 32.

[632] . اعيان الشيعة، ج 1، ص 613.

[633] . نزهة القلوب، ص 32.

[634] . الانوار النعمانية، السيد نعمةالله الجزائري، ج 3، صص 265 و 266.

[635] . تراث كربلاء، ص 115.