براى بازسازى ويرانى‌هاى به‌جا مانده از حمله وحشيانه وهابى‌ها اختصاص داد.[417] در سال 1232 ه. ق نيز، به دستور يكى از زنان فتحعلى‌شاه قاجار، ايوان روضه مقدسه، طلاكارى گرديد. او در سال 1229 ه. ق، به همراه چهل هزار زائر ايرانى، به كربلا مى‌رود كه در همان زمان، اين شهر به محاصره عشاير در مى‌آيد. از اين‌رو نذر مى‌كند در صورت رهايى از محاصره، به طلاكارى ايوان اقدام نمايد.[418]

در سال 1276 ه. ق ناصرالدين‌شاه قاجار، دستور داد تا پوشش طلاى گنبد بارگاه امام حسين (ع) با طلاهاى جديد عوض شود. او اجراى اين كار را به شيخ عبدالحسين طهرانى، كه به دستور وى براى اجراى خدمات عمرانى در عتبات عاليات، به عراق آمده بود، واگذار كرد. طلاهاى قديمى گنبد امام حسين (ع) نيز به آستان كاظمين انتقال يافت و بر گنبد اين آستان، نصب گرديد.[419] بر كتيبه‌هاى موجود بر گردن گنبد حرم امام حسين (ع)، به طلاكارى آن در دوره ناصرالدين‌شاه، اشاره شده و تاريخ آن، 1273 ه. ق، ثبت شده است.

همچنين شيخ عبدالحسين طهرانى به دستور ناصرالدين‌شاه، اقدامات عمرانى مهم ديگرى نيز در آستان مقدس حسينى اجرا كرد. او در سال 1276 ه. ق، دكه بزرگ واقع در نماى جنوبى حرم مطهر را كه ايوان طلاى حرم را پوشش مى‌دهد، بنا كرد. سقف و ستون‌هاى ايوان، چوبى بود و ستون‌هاى آن، از درخت‌هاى جنگلى هند آورده شده بود.[420] او همچنين كارهاى ديگرى را آغاز كرد؛ از جمله ساختن ايوان معروف به ناصرى در صحن آستان؛ ساختن مسجد ناصرى در ضلع غربى آستان حسينى، ساختن مدرسه زينبيه نزديك تل زينبيه و ساختن مدرسه صدر از ثلث اموال ميرزا تقى‌خان نورى، صدراعظم‌

[417] . تاريخ كربلا و حائر حسينى، ص 351.

[418] . شهر حسين، صص 400 و 401.

[419] . همان، ص 346.

[420] . همان، ص 406.