قرين شده است و امروزه نيز، داخل مسجد مقامى براى ايشان وجود دارد. در برخى كتاب‌هاى شيعه، گزارش‌هايى از تشرف به محضر امام عصر (عج) و ملاقات با آن حضرت در مسجد سهله، گزارش شده است؛ از جمله، از علامه سيد مهدى بحرالعلوم نقل شده است كه در اين مسجد، حضرت مهدى (عج) را در حال مناجات با پروردگار خود، زيارت كرده است.[240]

از حدود نيمه اول قرن سيزدهم هجرى، عالم بزرگ شيعه، شيخ محمدحسن صاحب جواهر (متوفاى 1266 ه. ق) اين سنت را پايه‌گذارى كرد كه مردم به مدت چهل شب پى در پى، شب‌هاى چهارشنبه، به مسجد سهله بروند و به نيت تشرف به محضر امام زمان (عج)، آداب خاص آنجا را به‌جاى آورند.[241] شايد مبناى اين اعمال، قول سيد بن طاووس در «مصباح الزائر» است كه مى‌گويد: «اگر خواستى به مسجد سهله بروى، بين مغرب و عشاى شب چهارشنبه برو كه از اوقات ديگر بهتر است».[242] به هر حال، مشابه اين عمل، در مسجد جمكران نيز صورت مى‌گيرد.

نماى مسجد سهله، به شكل مستطيلى است به ابعاد 130* 160 متر. ارتفاع ديوارهاى مسجد از سطح زمين‌هاى مجاور آن، حدود بيست متر است كه برج‌هاى نيم‌دايره‌اى، اين ديوارها را از بيرون استحكام بخشيده است. در گذشته، ورودى‌هاى مسجد، در ضلع شمالى آن بوده كه امروزه با آجر، مسدود شده است. ورودى فعلى مسجد نيز ميان ضلع شرقى آن، واقع شده است.

مسجد سهله، داراى صحن وسيع و شبستان كم‌عرضى در جنوب آن است. گرداگرد صحن، رواق‌هاى سرپوشيده‌اى با نماهاى آجرى وجود دارد. در ضلع غربى صحن اصلى،

[240] . النجم الثاقب فى احوال الامام الحجة الغائب، الشيخ حسين الطبرسى النورى، ج 2، صص 285 و 287؛ در همين كتاب( ج 2، صص 163 و 165) گزارش تشرّف يك عالم ديگر در مسجد سهله، نقل شده است.

[241] . العتبات المقدسة في الكوفة، صص 173 و 174.

[242] . تاريخ كوفه، ص 98.