3. در روايت ديگرى از امام صادق (ع)، چنين نقل شده است:

در كوفه، مسجدى است به نام مسجد سهله كه اگر عموى من زيد، در آنجا نماز مى‌خواند و به خدا پناه مى‌برد، خداوند او را به مدت بيست سال، پناه مى‌داد. و در آنجا، پايگاه سواره (خضر (ع)) و خانه ادريس قرار دارد.[234]

4. در روايت ديگرى از امام صادق (ع) آمده است: «خداوند هيچ پيامبرى را مبعوث نفرموده؛ مگر آنكه در مسجد سهيل، نماز گزارده است».[235]

5. در روايت ديگرى، از همان امام نقل شده است: «هيچ انسان محزونى نيست كه در اين مسجد، دو ركعت نماز بين نماز مغرب و عشا بخواند و خدا را دعا كند؛ مگر آنكه خداوند اندوه او را برطرف مى‌كند».[236]

6. براساس روايتى از امام زين‌العابدين (ع)، هركس در مسجد سهله، دو ركعت نماز بگزارد، خداوند عمر او را سال‌ها طولانى مى‌كند.[237]

7. در روايت ديگرى، امام صادق (ع) فرموده است: «مسجد سهله، منزل صاحب ما (حضرت صاحب‌الامر (عج)) است؛ پس از اينكه با اهل خود قيام كند».[238]

8. همچنين ابوبصير از امام صادق (ع) روايت كرده است كه حضرت فرمود: «گويا فرود آمدن قائم (عج) را با خانواده‌اش در مسجد سهله مى‌بينم».[239]

با توجه به رواياتى كه مسجد سهله را خانه امام زمان (عج) در آخرالزمان بيان كرده است، اين مسجد با حضرت مهدى (عج) ارتباط يافته و نام آن، با نام آن حضرت،

[234] . تهذيب الاحكام، ج 3، ص 252. شيخ صدوق نيز روايتى را كه محتواى آن نزديك به اين روايت و روايت قبلى است، نقل كرده است. ر. ك: من لا يحضره الفقيه، شيخ صدوق، ج 1، ص 151.

[235] . كامل الزيارات، ص 26؛ ترجمه كامل الزيارات، ص 82.

[236] . تهذيب الاحكام، ج 6، ص 38؛ المزار الكبير، ابن المشهدى، ص 134.

[237] . المزار الكبير، ص 134.

[238] . الكافى، ج 3، ص 495؛ تهذيب الاحكام، ج 3، ص 252.

[239] . المزار الكبير، ص 134. اين روايت، داراى دنباله مفصّلى مشابه روايت اول است.