به گفته علامه امينى، ابن عرندس، با معاصرش «شفهينى»، در صنعت جناس شعرى، رقابت داشت و اگر زياده‌روى وى در به‌كارگيرى اين صنعت در اشعارش نبود، شعرش به جايگاه والاترى در بلاغت و زيبايى دست مى‌يافت. از جمله اشعار وى، قصيده رائيه‌اى است كه گفته مى‌شود در هيچ مجلسى، خوانده نشده است؛ مگر آنكه حضرت امام زمان (عج)، در آن مجلس، حضور يافته است.[140] از وى، ديوان شعرى باقى مانده كه شيخ آقا بزرگ طهرانى، آن را يادكرده است.[141] او حدود سال 840 ه. ق، در حله از دنيا رفت.[142]

213. مقبره ابن‌فهد احسائى‌

زيارتگاه وى، در محله طاق در شهر حله، كنار مسجدى به نام «كوّازين» قرار دارد و شامل اتاق بزرگى است كه بر آن، گنبد كوچكى ساخته شده است.[143] خيابانى كه امروزه اين زيارتگاه، در آن قرار دارد، به نام «سوق الحطابات» شناخته مى‌شود.[144] شهاب‌الدين احمد بن فهد بن حسن بن محمد بن ادريس بن فهد مقرى احسائى، از علماى شيعه و شاگرد فخرالدين احمد بن عبدالله بن سعيد، معروف به ابن‌مُتوّج بحرانى (از علماى شيعه در بحرين)، بوده است. تأليفاتى، از جمله «خلاصه التنقيح و شرح الارشاد» از وى بجا مانده است. او در اوايل قرن نهم هجرى، در شهر حله از دنيا رفت.[145]

...

214. مقبره ابن نماى حلى (نجيب‌الدين محمد بن جعفر)

اين زيارتگاه در مسجدى به همين نام، در محله «جباويين» شهر حله، قرار دارد[146] و

[140] . الغدير، ج 7، ص 25.

[141] . الذريعة، آغا بزرگ الطهرانى، ج 9، ص 27.

[142] . ادب الطف، شبر، ج 4، ص 287؛ مراقد المعارف، ج 1، ص 74؛ المزار، ص 231.

[143] . مراقد المعارف، ج 1، صص 79 و 80.

[144] . تاريخ مقام الامام المهدى( عج) فى الحلة، ص 178.

[145] . مراقد المعارف، ج 1، صص 79 و 80.

[146] . تاريخ مقام الامام المهدى‌] فى الحلة، ص 183.