فصل دوم كيفيت حصول سعادت‌

بعد از بيان اصل حقيقت سعادت، اين فصل در كيفيت تحصيل سعادت منعقد مى‌شود.

تعليمات انبيا جامع‌ترين برنامه سعادت‌

كيفيت تحصيل سعادت به اين است كه انسان در مراتب ثلاثه، خود را تزكيه كرده باشد تا به آن سعادتى برسد كه اعلى و ادوم و ابهى است و انبيا و مرسلين براى تعليم اين كيفيت تحصيل آمدند تا انسان بتواند خود را به آن مقام برساند.

دستوراتى كه داده‌اند، آن چنان جامع است كه حتى خواب انسان و قضاى حاجت و مواقعه او احكامى دارد، خوردنش احكامى دارد، و كليه معاملات و عبادات انسان در تحصيل اين منظور حكمى دارد، مثلًا هر مرتبه را عبادت و توحيد و تكبيرى است و حتى مرتبه جسم را بايد به تكبير و علوّ ذاتى حق عادت داد و اين پوست و گوشت و استخوان و دَم را هم به توحيد آورد تا اينها هم در مرتبه خود به تعظيم و تكبير قيام كنند.

البته آنچه در حق اينها ممكن است آن است كه موقع دعا و يادآورى خدا، به بالا- كه اشاره به علوّ ذاتى حق است- متوجه شوند؛ لذا موقع حاجت‌خواهى دستور است‌

[1] اسفار، ج 9، ص 125.