فصل ششم: بيتوته در منى‌

و در آن چند مسأله است:

مسأله 1- واجب است بر حاج كه شب يازدهم ذى الحجه و شب دوازدهم را در منى‌ بيتوته كند؛ يعنى در آنجا بماند از غروب آفتاب تا نصف شب.

مسأله 2- چند طايفه بايد در شب سيزدهم نيز تا نصف شب بمانند:

اول: كسى كه صيد كرده است در احرام، و احتياط واجب آن است كه اگر صيد را گرفته باشد و نكشته باشد شب سيزدهم را بماند، لكن غير از صيد كردن چيزهايى ديگر كه از صيد بر مُحرم حرام است، مثل خوردن گوشت صيد و نشان دادن صيد به صياد و غير آن را اگر اجتناب نكرده، واجب نيست بيتوته شب سيزدهم.

دوم: كسى كه نزديكى با زن كرده در احرام چه در قُبُلْ و چه در دُبُرْ و چه با زن خود يا اجنبيه، ولى غير از جماع كارهاى ديگر مثل بوسيدن و لمس و غير آن را اگر اجتناب نكرده، واجب نمى‌شود بيتوته شب سيزدهم.

سوم: كسى كه در روز دوازدهم كوچ نكرد از منى‌ و غروب شب‌