در تابستان يا زمستان اتومبيل خود را كرايه مى‌دهد، بايد در سفر [1] نماز را تمام بخواند واحتياط مستحب آن است كه هم شكسته و هم تمام بخواند.

مسأله 1320- راننده و دوره‌گردى كه در دو سه فرسخى شهر رفت و آمد مى‌كند، چنانچه اتفاقاً سفر هشت فرسخى برود، بايد نماز را شكسته بخواند ولى اگر مردم بگويند شغل او مسافرت است، در صورتى كه سفر هشت فرسخى برود، بنابر احتياط واجب‌ [2] بايد نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند.

مسأله 1321- كسى كه شغلش مسافرت است اگر ده روز يا بيشتر در وطن خود بماند، چه از اول قصد ماندن ده روز را داشته باشد، چه بدون قصد بماند، بايد در سفر اولى كه بعد از ده روز مى‌رود، نماز را شكسته بخواند.

مسأله 1322- كسى كه شغلش مسافرت است، اگر در غير وطن خود ده روز بماند چنانچه از اول قصد ماندن ده روز را داشته، در سفر اولى كه بعد از ده روز مى‌رود، بايد نماز را شكسته بخواند. و اگر از اول قصد ماندن ده روز را نداشته، بايد در سفر اول تمام بخواند [3]. و احتياط مستحب آن است كه هم شكسته و هم تمام بخواند.

مسأله 1323- كسى كه شغلش مسافرت است، اگر شك كند كه در وطن خود يا جاى ديگر ده روز مانده يا نه، بايد نماز را تمام بخواند.

مسأله 1324- كسى كه در شهرها سياحت مى‌كند و براى خود وطنى اختيار نكرده، بايد نماز را تمام بخواند.

مسأله 1325- كسى كه شغلش مسافرت نيست، اگر مثلًا در شهرى يا در دهى جنسى دارد كه براى حمل آن مسافرت‌هاى پى در پى مى‌كند، بايد نماز را شكسته بخواند.

[1] يعنى در سفرى كه مشغول به كارش است.

[2] واجب نيست و بايد شكسته بخواند.

[3] بايد شكسته بخواند.