هشت فرسخ باشد، بايد نماز را شكسته بخواند.

مسأله 1299- اگر پيش از آن كه به هشت فرسخ برسد، مردد شود كه بقيه راه را برود يا نه، و در موقعى كه مردد است راه نرود و بعد تصميم بگيرد كه بقيه راه را برود، بايد تا آخر مسافرت نماز را شكسته بخواند.

مسأله 1300- اگر پيش از آن كه به هشت فرسخ برسد، مردد شود كه بقيه راه را برود يا نه و در موقعى كه مردد است مقدارى راه برود و بعد تصميم بگيرد كه هشت فرسخ ديگر برود، يا چهار فرسخ برود و همان روز يا شب آن برگردد [1]، تا آخر مسافرت بايد نماز را شكسته بخواند.

مسأله 1301- اگر پيش از آن كه به هشت فرسخ برسد، مردد شود كه بقيه راه را برود يا نه، و در موقعى كه مردد است مقدارى راه برود و بعد تصميم بگيرد كه بقيه راه را برود، چنانچه باقيمانده سفر او كمتر از هشت فرسخ باشد و نخواهد همان روز يا شب آن برگردد، بايد نماز را تمام بخواند [2]. ولى اگر راهى كه پيش از مردد شدن و راهى كه بعد از آن مى‌رود روى هم هشت فرسخ باشد، بنابر احتياط واجب بايد نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند.

شرط چهارم: آن كه نخواهد پيش از رسيدن به هشت فرسخ از وطن خود بگذرد، يا ده روز يا بيشتر در جايى بماند پس كسى كه مى‌خواهد پيش از رسيدن به هشت فرسخ از وطنش بگذرد، يا ده روز در محلى بماند، بايد نماز را تمام بخواند.

مسأله 1302- كسى كه نمى‌داند پيش از رسيدن به هشت فرسخ از وطنش مى‌گذرد يا نه، يا ده روز در محلى مى‌ماند يا نه، بايد نماز را تمام بخواند.

[1] لازم نيست همان روز يا شب آن برگردد چنانچه گذشت.

[2] اگر چهار فرسخ باشد بايد نماز را شكسته بخواند اگرچه نخواهد همان روز ياشب برگردد.