است كه بيشتر از مقدار واجب كفن و همچنين مقدارى را كه احتياطاً لازم است از سهم وارثى كه بالغ نشده بر ندارند.

مسأله 574- اگر كسى وصيت كرده باشد كه مقدار مستحب كفن را كه در دو مسأله قبل گفته شد، از ثلث مال او بردارند، يا وصيت كرده باشد ثلث مال را به مصرف خود او برسانند ولى مصرف آن را معين نكرده باشد يا فقط مصرف مقدارى از آن را معين كرده باشد، مى‌توانند مقدار مستحب كفن را از ثلث مال او بردارند.

مسأله 575- اگر ميت وصيت نكرده باشد كه كفن را از ثلث مال او بردارند مى‌توانند به طور متعارف كه لايق شأن ميت باشد كفن و چيزهاى ديگرى را كه از واجبات دفن است از اصل مال بردارند.

مسأله 576- كفن زن بر شوهر است، اگرچه زن از خود مال داشته باشد، و همچنين اگر زن را به شرحى كه در كتاب طلاق گفته مى‌شود، طلاق رجعى بدهند و پيش از تمام شدن عده بميرد، شوهرش بايد كفن او را بدهد و چنانچه شوهر بالغ نباشد يا ديوانه باشد وَلىِّ شوهر بايد از مال او كفن زن را بدهد.

مسأله 577- كفن ميت بر خويشان او واجب نيست، اگرچه مخارج او در حال زندگى بر آنان واجب باشد.

مسأله 578- احتياط واجب آن است كه هر يك از سه پارچه كفن به قدرى نازك نباشد كه بدن ميت از زير آن پيدا باشد.

مسأله 579- كفن كردن با چيز غصبى، اگر چيز ديگرى هم پيدا نشود جايز نيست و چنانچه كفن ميت غصبى باشد و صاحب آن راضى نباشد بايد از تنش بيرون آورند، اگر چه او را دفن كرده باشند، و همچنين جائز نيست با پوست مردار او را كفن كنند.

مسأله 580- كفن كردن ميت با چيز نجس و با پارچه ابريشمى خالص، جائز نيست، ولى در حال ناچارى اشكال ندارد و احتياط واجب آن است كه با پارچه طلاباف هم ميت را كفن نكنند مگر در حال ناچارى.

مسأله 581- كفن كردن با پارچه‌اى كه از پشم يا موى حيوان حرام گوشت تهيه شده، در حال اختيار جائز نيست، ولى اگر پوست حيوان حلال گوشت را طورى‌