درست كنند كه به آن جامه گفته شود، مى‌شود با آن ميت را كفن كنند و همچنين اگر كفن از مو و پشم حيوان حلال گوشت باشد اشكال ندارد، اگرچه احتياط مستحب آن است كه با اين دو هم كفن ننمايند.

مسأله 582- اگر كفن ميت به نجاست خود او، يا به نجاست ديگرى نجس شود، چنانچه كفن ضايع نمى‌شود، بايد مقدار نجس را بشويند يا ببُرند ولى اگر در قبر گذاشته باشند بهتر است كه ببرند بلكه اگر بيرون آوردن ميت اهانت به او باشد بريدن واجب مى‌شود و اگر شستن يا بريدن آن ممكن نيست، در صورتى كه عوض كردن آن ممكن باشد، بايد عوض نمايند.

مسأله 583- كسى كه براى حج يا عمره احرام بسته اگر بميرد بايد مثل ديگران كفن شود و پوشاندن سر و صورتش اشكال ندارد.

مسأله 584- مستحب است انسان در حال سلامتى، كفن و سدر و كافور خود را تهيه كند.

احكام حُنوط

مسأله 585- بعد از غسل واجب است ميت را حنوط كنند، يعنى به پيشانى و كف دستها و سر زانوها و سر دو انگشت بزرگ پاهاى او كافور بمالند. و مستحب است به سر بينى ميت هم كافور بمالند و بايد كافور ساييده و تازه باشد و اگر بواسطه كهنه بودن، عطر او از بين رفته باشد كافى نيست.

مسأله 586- در حنوط ميت، مراعات ترتيب بين اعضاى سجود لازم نيست اگرچه مستحب است اوّل كافور را به پيشانى ميت بمالند.

مسأله 587- بهتر آن است كه ميت را پيش از كفن كردن، حنوط نمايند اگرچه در بين كفن كردن و بعد از آن هم مانعى ندارد.

مسأله 588- كسى كه براى حج احرام بسته است، اگر پيش از تمام كردن سعى بين صفا و مروه بميرد، حنوط كردن او جائز نيست، و نيز اگر در احرام عمره پيش از آن كه موى خود را كوتاه كند بميرد نبايد او را حنوط كنند.

مسأله 589- زنى كه شوهر او مرده و هنوز عده‌اش تمام نشده اگرچه حرام است‌