مسأله 4- در مانع بودن قتل بين اينكه قاتل يكى باشد يا متعدد، فرقى نيست؛ و در صورتى كه قاتل متعدد باشد، بين اينكه همه آن‌ها وارث باشند يا بعضى از آن‌ها وارث باشند و بعضى وارث نباشند، فرقى نيست.

مسأله 5- ديه در حكم مال مقتول است كه اولًا ديون او از آن پرداخت مى‌شود و موارد وصيت او قبل از ارث، از آن خارج مى‌شود، سپس باقى‌مانده ديه مانند بقيه اموال ارث برده مى‌شود؛ چه قتل عمدى باشد و از قصاص به ديه مصالحه شود و چه شبه عمد يا خطايى باشد و چه آنچه كه در مورد صلح گرفته مى‌شود بيشتر از ديه يا كمتر يا مساوى باشد و چه آنچه كه گرفته شده، از جنس ديه باشد يا نه. و هر كسى كه به واسطه نسب و سبب از خويشاوندان او است حتى زوجين، از ديه در قتل عمدى ارث مى‌برند اگر چه زوجين حق قصاص ندارند، ليكن اگر صلح و رضايت به ديه واقع شود زوجين سهمشان را از آن مى‌برند. البته كسى كه فقط از طرف مادر از خويشاوندان او مى‌باشد چيزى از ديه را ارث نمى‌برد مانند برادر و خواهر مادرى، بلكه بقيه كسانى هم كه به وسيله مادر خويشاوندان مى‌باشند مانند دايى‌ها و جده‌هايى كه از ناحيه مادر مى‌باشند، ارث نمى‌برند اگر چه در غير برادر و خواهر، احوط (استحبابى) مصالحه است.

سوم از موانع ارث: رق (بنده و كنيز) بودن‌

به صورتى كه در كتاب‌هاى مفصل فقهى بيان شده است.

چهارم: متولد شدن از زنا

مسأله 1- اگر زنا هم از طرف پدر و هم از طرف مادر باشد، بين بچه آن‌ها و پدر و مادر و همچنين بين بچه و كسانى كه به واسطه پدر و مادر انتساب دارند، توارث (ارث بردن از يكديگر) نيست. و اگر زنا از يكى از آن‌ها باشد، نه از ديگرى، مانند اينكه فعل يكى از آن‌ها به طور شبهه باشد، بچه و زانى و بچه و كسانى كه به زانى منسوبند از همديگر ارث نمى‌برند.

مسأله 2- بين كسى كه از زنا تولد يافته و نزديكان او كه از زنا نمى‌باشند- مانند فرزند و